De Geschiedenis van Kaart Tellen

Blackjack School

Terug in de jaren 1960 realizeerde een wiskunde professor, met de naam Edward O. Thorpe, dat blackjack anders is dan de meeste andere kansspelen. In de meeste spelletjes zoals roulette, craps, gokkasten en poker hebben de gebeurtenissen die al hebben plaatsgevonden geen invloed op gebeurtenissen die nog zullen plaatsvinden in de toekomst en daarom hebben ze geen invloed op de kansen van gebeurtenissen.

Dit kan niet gezegd worden over blackjack, een spel waarbij iedere gebeurtenis invloed heeft op de kans of iets zal plaatsvinden of niet. Dit betekent dat in iedere ronde van blackjack er andere kansen kunnen zijn dan in de vorige ronde.

De reden hiervoor is dat kaarten die gebruikt werden in vorige rondes niet geschud en teruggelegd worden in het spel, maar verwijderd werden uit het spel en niet beschikbaar zijn in de volgende ronde. Als bijvoorbeeld een kaart nummer 10 uitgedeeld werd gedurende de laatste ronde, dan is er nu een 10 kaart minder in het spel wat de kansen beinvloedt.

Er waren vele gokkers voor Thorpe die zich hetzelfde realiseerden, maar geen van hen was ooit in staat om zijn kennis om te zetten in een systeem dat voordeel haalt uit dit fenomeen op een praktische manier die de speler zal helpen om te winnen.

Thorpe, die ook een amateur blackjack speler was, wist dat kaarten met een hoge waarde de speler ten goede komen en lage kaarten komen de dealer ten goede en als hij in staat is om na te gaan welke kaarten gespeeld en verwijderd zijn uit het spel, dan zou hij in staat zou zijn om uit te vinden welke kaarten in het spel zijn gebleven.

Als er veel kaarten met een hoge waarden in het spel zijn, dan heeft de speler een voordeel boven de dealer en zou hij zijn inzet moeten verhogen in verhouding met hoeveel voordeel ze hebben.

Thorpe maakte gebruik van de super-computer IBM 704 van het MIT, die in die tijd de meest krachtige computer ter wereld was, om de kans op winnen te onderzoeken. Hij baseerde zijn blackjack spel theorie op de Kelly Criterion. Dit is een formule voor het berekenen van de optimale inzet maat voor een reeks van inzetten.

Daarnaast ontwikkelde Thorpe een kaart tel techniek die tot in de details is beschreven in zijn boek uit 1962 Beat the Dealer (Versla de Deler). Zijn kaarten tel techniek was gebaseerd op het besef dat als er weinig 5-en in het spel zijn, de speler meer voordeel heeft dan wanneer het spel vol is met 5-en.

Het systeem werd de "Five Count" genoemd en instrueerde spelers om bij te houden hoeveel 5-en er uitgedeeld worden om zodoende te berekenen hoeveel 5-en er nog steeds in het spel zijn in vergelijking met alle restererende kaarten. Hoe minder 5-en er in het spel zijn, des te gunstiger het is voor de speler en de speler moet zijn inzet dienovereenkomstig verhogen.

Thorpe heeft later zijn "Five Count" herzien tot een "Ten Count" en vele andere spel theoretici hebben zelf vele andere kaart tel technieken uitgevonden. Sommige hebben zelfs gebruik gemaakt van Thorpe's oorspronkelijke "Five Count" door het up te graden naar een "Aas/Five Count" waar zowel azen als 5-en geteld worden. De speler heeft een positief spel als het een paar 5-en heeft en veel azen bevat.

Zoals kaarten tellers steeds verfijnender werden, zo ook de casino's. Kaart tellers begonnen in teams te werken, dus casino's verbeterden hun beveiliging om betere controle te hebben over de acties van de spelers. In de afgelopen jaren zijn de meeste casino's begonnen met het gebruik van speciale software die de gok patronen meet en het casino kan waarschuwen als een speler tekenen vertoont van kaarten tellen.

Vanwege het feit dat casino's prive ondernemingen zijn, hebben ze het recht om diensten te weigeren aan bepaalde mensen als zij dat willen. De casino's zullen vaak spelers uit hun casino zetten en hun gegevens doorgeven aan andere casino's. Tegenwoordig delen de meeste casino's in Las Vegas een database met de bekende kaartentellers.